命名空间
变体
操作

calloc

来自 cppreference.cn
< c‎ | memory
定义于头文件 <stdlib.h>
void* calloc( size_t num, size_t size );

numsize 大小的对象数组分配内存,并将已分配存储中的所有字节初始化为零。

如果分配成功,则返回指向已分配内存块中最低(第一个)字节的指针,该指针适合于任何具有基本对齐的对象类型。

如果 size 为零,则行为是实现定义的(可能返回空指针,或者可能返回一些非空指针,但该指针可能不用于访问存储)。

calloc 是线程安全的:它的行为就像只访问通过其参数可见的内存位置,而不访问任何静态存储。

先前调用 free, free_sized, 和 free_aligned_sized(自 C23 起)realloc 解分配内存区域调用 calloc 分配相同或部分相同内存区域同步。此同步发生在解分配函数对内存的任何访问之后,以及 calloc 对内存的任何访问之前。在每个特定内存区域上操作的所有分配和解分配函数都存在单个总顺序。

(自 C11 起)

目录

[编辑] 参数

num - 对象数量
size - 每个对象的大小

[编辑] 返回值

成功时,返回指向新分配内存开头的指针。为避免内存泄漏,返回的指针必须使用 free()realloc() 解分配。

失败时,返回空指针。

[编辑] 注意

由于对齐要求,已分配字节数不一定等于 num * size

初始化为所有位零并不能保证浮点数或指针将分别初始化为 0.0 和空指针值(尽管这在所有常见平台上都是如此)。

最初(在 C89 中),添加了对零大小的支持,以适应如下代码:

OBJ* p = calloc(0, sizeof(OBJ)); // "zero-length" placeholder
...
while(1)
{
    p = realloc(p, c * sizeof(OBJ)); // reallocations until size settles
    ... // code that may change c or break out of loop
}

[编辑] 示例

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
 
int main(void)
{
    int* p1 = calloc(4, sizeof(int));    // allocate and zero out an array of 4 int
    int* p2 = calloc(1, sizeof(int[4])); // same, naming the array type directly
    int* p3 = calloc(4, sizeof *p3);     // same, without repeating the type name
 
    if (p2)
    {
        for (int n = 0; n < 4; ++n) // print the array
            printf("p2[%d] == %d\n", n, p2[n]);
    }
 
    free(p1);
    free(p2);
    free(p3);
}

输出

p2[0] == 0
p2[1] == 0
p2[2] == 0
p2[3] == 0

[编辑] 参考文献

  • C23 标准 (ISO/IEC 9899:2024)
  • 7.22.3.2 calloc 函数 (p: TBD)
  • C17 标准 (ISO/IEC 9899:2018)
  • 7.22.3.2 calloc 函数 (p: 253)
  • C11 标准 (ISO/IEC 9899:2011)
  • 7.22.3.2 calloc 函数 (p: 348)
  • C99 标准 (ISO/IEC 9899:1999)
  • 7.20.3.1 calloc 函数 (p: 313)
  • C89/C90 标准 (ISO/IEC 9899:1990)
  • 4.10.3.1 calloc 函数

[编辑] 参见

C++ 文档 关于 calloc 的说明